Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) ιδρύθηκε με τη συνθήκη της Ρώμης, το Μάρτιο του 1957, και περιλάμβανε έξι χώρες, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, καθώς και το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Λουξεμβούργο.

Με την ίδρυση της ΕΟΚ και τη δημιουργία της κοινής αγοράς, επιδιώκονταν δύο στόχοι. Ένας οικονομικός και ένας πολιτικός.

Ο οικονομικός στόχος ήταν η περαιτέρω ενίσχυση των οικονομικών συναλλαγών και της συνεργασίας μεταξύ των χωρών της Κοινότητας, με την κατάργηση των εμποδίων στο μεταξύ τους εμπόριο και την υιοθέτηση κοινής εμπορικής πολιτικής απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο.

Ο πολιτικός στόχος ήταν η πληρέστερη πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης ώστε να διαφαλιστεί η ειρήνη.

Η ΕΟΚ μετεξελίχθηκε από μία κοινότητα των Έξι στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση των Εικοσιεπτά. Από μία κοινή αγορά και τελωνειακή ένωση, σε μία ενιαία αγορά στην οποία εικοσιεπτά κράτη έχουν υιοθετήσει κοινούς κανόνες και δεκαεννέα έχουν υιοθετήσει επιπλέον ένα ενιαίο νόμισμα, το ευρώ. Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για το μακροβιότερο και πιο επιτυχημένο παράδειγμα διεθνούς οικονομικής συνεργασίας και συντονισμού πολιτικών μεταξύ εθνικών κρατών, παρά τα πολλά προβλήματα που αντιμετώπισε στην πορεία και αντιμετωπίζει ακόμη και σήμερα.

Η δημιουργία και η εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας αποτελεί απτό παράδειγμα του πως η απελευθέρωση του εμπορίου αγαθών και υπηρεσιών, των μετακινήσεων των εργαζομένων και των κινήσεων κεφαλαίων μπορεί να έχει θεαματικά οικονομικά αποτελέσματα. Από την άλλη, η μελέτη των συνθηκών που την διέπουν αποδεικνύει το πόσο δύσκολη είναι αυτού του είδους η συνεργασία μεταξύ κρατών, και πόσο μεγάλη σημασία έχει τόσο το οραματικό στοιχείο αλλά και ο πολιτικός ρεαλισμός.

Σύνδεσμος στις Διαφάνειες της Διάλεξης

Ιστότοπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Διδακτικά Εγχειρίδια

Κεφάλαιο 12 στο Διεθνής Οικονομική και Παγκόσμια Οικονομία

Δεν υπάρχει αντίστοιχο κεφάλαιο στο Διεθνής Οικονομική: Θεωρία και Πολιτική

Advertisement