Ο Eli Filip Heckscher (24 Νοεμβρίου 1879 – 23 Δεκεμβρίου 1952) ήταν Σουηδός οικονομολόγος και οικονομικός ιστορικός.
Διετέλεσε καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και Στατιστικής στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών της Στοκχόλμης από το 1909 έως το 1919, όταν αντάλλαξε αυτήν την έδρα με μια ερευνητική θέση καθηγητή στην οικονομική ιστορία. Τελικά συνταξιοδοτήθηκε ως ομότιμος καθηγητής το 1945. Το 1929 ο Heckscher ίδρυσε το Ινστιτούτο Έρευνας της Ιστορίας των Οικονομικών και των Επιχειρήσεων, ως βασικό βήμα στην προσπάθειά του να δημιουργήσει το πεδίο της οικονομικής ιστορίας στη Σουηδία και να το καταστήσει μια επιστήμη προσανατολισμένη στην εφαρμοσμένη πολιτική.
Το πιο σημαντικό έργο του είναι το άρθρο του 1919 Η Επίπτωση του Διεθνούς Εμπορίου στη Διανομή του Εισοδήματος (The Effect of Foreign Trade on the Distribution of Income). Το άρθρο αυτό ήταν πρωτοποριακό, αλλά αρχικά κέρδισε ελάχιστη προσοχή για διάφορους λόγους. Πρώτον, ο Hecksher δημοσίευσε το άρθρο στο σουηδικό περιοδικό Ekonomisk Tidskrift στα σουηδικά, μια γλώσσα με συγκριτικά μικρή διεθνή πρόσβαση. Δεύτερον, ακόμη και εκείνοι που διάβαζαν σουηδικά και ακολουθούσαν τον Hecksher μπορεί να παρέβλεψαν αυτό το συγκεκριμένο άρθρο στην αρχή αφού ο Heckscher ήταν τόσο παραγωγικός (δημοσίευσε 1148 άρθρα και βιβλία). Τέλος, ο Heckscher ήταν Εβραίος. Η άνοδος του αντισημιτισμού παγκοσμίως και οι απαγορεύσεις του ναζισμού στους Εβραίους συγγραφείς καθυστέρησαν αναμφισβήτητα τη μεγαλύτερη αναγνώρισή του μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο διάσημος πρώην μαθητής του Heckscher Bertil Ohlin στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών της Στοκχόλμης (ο οποίος διαδέχθηκε τον Heckscher ως καθηγητής εκεί), επέκτεινε σημαντικά τη θεωρία του Hecksher, δίνοντάς της περισσότερη υποστήριξη και ένα ευρύτερο κοινό.
Ο Bertil Gotthard Ohlin (23 Απριλίου 1899 – 3 Αυγούστου 1979) ήταν Σουηδός οικονομολόγος και πολιτικός. Υπήρξε καθηγητής οικονομικών στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών της Στοκχόλμης από το 1929 έως το 1965.
Το 1930 ο Ohlin διαδέχθηκε τον Eli Heckscher, τον δάσκαλό του, ως καθηγητής οικονομικών στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών της Στοκχόλμης.
Το 1933 ο Ohlin δημοσίευσε ένα έργο που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό, Διαπεριφερειακό και Διεθνές Εμπόριο (Interregional and International Trade). Σε αυτό ο Ohlin έχτισε μια οικονομική θεωρία του διεθνούς εμπορίου από παλαιότερη εργασία του Heckscher και τη δική του διδακτορική διατριβή. Είναι πλέον γνωστό ως το υπόδειγμα Heckscher–Ohlin, ένα από τα τυπικά υποδείγματα που χρησιμοποιούν οι οικονομολόγοι για να συζητήσουν τη θεωρία του εμπορίου.
Το υπόδειγμα ήταν μια σημαντική ανακάλυψη γιατί έδειξε πώς το συγκριτικό πλεονέκτημα μπορεί να σχετίζεται με τα γενικά χαρακτηριστικά του κεφαλαίου και της εργασίας μιας χώρας και πώς αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου.
Το υπόδειγμα αυτό παρείχε τη βάση για μεταγενέστερες εργασίες σχετικά με τις επιπτώσεις της προστασίας στους πραγματικούς μισθούς και ήταν καρποφόρο στην παραγωγή προβλέψεων και αναλύσεων. Ο ίδιος ο Ohlin χρησιμοποίησε το υπόδειγμα για να εξαγάγει το θεώρημα Heckscher-Ohlin, ότι τα έθνη θα εξειδικεύονταν σε κλάδους που μπορούν να χρησιμοποιήσουν πιο αποτελεσματικά το μείγμα των εθνικών τους πόρων. Σήμερα, η θεωρία έχει σε μεγάλο βαθμό απορριφθεί, ωστόσο εξακολουθεί να είναι ένα χρήσιμο πλαίσιο για την κατανόηση του διεθνούς εμπορίου, ιδίως αν συνδυαστεί με την υπόθεση των διαφορών στην τεχνολογία της παραγωγής μεταξύ των χωρών.
Ο Ohlin κέρδισε το βραβείο Νόμπελ στις Οικονομικές Επιστήμες το 1977 πολύ μετά τον θάνατο του Heckscher.
Σύνδεσμος σε Αναλυτικό Σημείωμα αναφορικά με τον Eli Heckscher
Σύνδεσμος σε Αναλυτικό Σημείωμα αναφορικά με τον Bertil Ohlin
Σύνδεσμος στο αυτοβιογραφικό σημείωμα του Ohlin στον ιστότοπο των βραβείων Nobel
Διεθνης Οικονομικη 